عروسی در ایران باستان از جایگاه رفیعی برخوردار بود و به عنوان یکی از مهمترین ارکان جامعه به شمار میرفت. این امر نه تنها از نظر اجتماعی، بلکه از نظر مذهبی نیز دارای اهمیت بود و در اوستا، کتاب مقدس زرتشتیان، به آن تاکید فراوانی شده است.
برخلاف بسیاری از جوامع آن زمان که زنربایی و خرید و فروش زن رواج داشت، ازدواج در ایران باستان بر پایه رضایت و توافق زن و مرد و با تشریفات و آداب و رسوم خاصی انجام میگرفت.
با تشریفات گل گشت همراه باشید…
![اقسام ازدواج در ایران باستان](https://tashrifatgolgasht.com/wp-content/uploads/2024/06/%D8%AA%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81%D8%A7%D8%AA-%D8%B9%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-2024-06-06T081221.095.jpg)
اقسام ازدواج در ایران باستان
ایرانیان باستان پنج نوع ازدواج داشتند که هر کدام شرایط و ویژگیهای خاص خود را داشت.
- پادشاه زن
در این نوع ازدواج، زن از موقعیت اجتماعی و اقتصادی بالایی برخوردار بود و مهریه سنگینی به او تعلق میگرفت. همچنین، زن در این نوع ازدواج از استقلال و آزادی بیشتری برخوردار بود و میتوانست در اموال خود تصرف کند و حتی از همسرش طلاق بگیرد.
- چاکر زن
در این نوع ازدواج، زن از طبقه پایین جامعه بود و مهریه کمی به او تعلق میگرفت. زن در این نوع ازدواج از استقلال و آزادی کمتری برخوردار بود و بیشتر در خدمت شوهر و خانواده او بود.
- ایوک زن
در این نوع ازدواج، زن و شوهر با توافق یکدیگر ازدواج میکردند و مهریه ای تعیین نمیشد. این نوع ازدواج بیشتر در میان طبقات متوسط جامعه رواج داشت.
- ستر زن
در این نوع ازدواج، زن به دلیل فقر یا ناتوانی مالی پدرش، توسط شوهرش به عقد ازدواج درمیآمد و مهریه ای به او تعلق نمیگرفت. این نوع ازدواج بیشتر در میان طبقات فقیر جامعه رواج داشت.
- خودسر زن
در این نوع ازدواج، زن بدون رضایت پدر یا ولی خود به عقد ازدواج مردی درمیآمد. این نوع ازدواج از نظر شرعی باطل بود و مجازات سختی برای زن و شوهر در پی داشت.
![نکات مهم در مورد ازدواج در ایران باستان](https://tashrifatgolgasht.com/wp-content/uploads/2024/06/%D8%AA%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81%D8%A7%D8%AA-%D8%B9%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-2024-06-06T081028.363.jpg)
نکات مهم در مورد ازدواج در ایران باستان
ازدواج در سنین پایین، به خصوص برای دختران، رواج داشت. تعدد زوجات مجاز بود، اما به ندرت اتفاق میافتاد. طلاق در شرایطی خاص امکانپذیر بود، اما به ندرت به آن متوسل میشدند. وفاداری به همسر از جمله مهمترین ارزشهای اخلاقی در ایران باستان بود.ازدواج در ایران باستان، آیینها و رسومات خاص خود را داشت که در طول زمان و با توجه به شرایط مختلف، تغییراتی در آن ایجاد شده است. با این وجود، برخی از این رسومات تا به امروز نیز در میان مردم ایران باقی مانده است.
![سفره گواه گیری (سفره عقد) در ایران باستان](https://tashrifatgolgasht.com/wp-content/uploads/2024/06/%D8%AA%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81%D8%A7%D8%AA-%D8%B9%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-2024-06-06T080840.672.jpg)
-
سفره گواه گیری (سفره عقد) در ایران باستان
در کنار مراسم ازدواج، ایرانیان باستان رسم داشتند سفرهای به نام سفره گواه یا سفره عقد پهن کنند. این سفره که معمولا به رنگ سبز بود، نمادی از طبیعت، باروری و زندگی نو بود و بر روی آن اشیاء و وسایلی چیده میشد که هر کدام معنای خاص خود را داشتند.
سفره گواه معمولا شامل موارد زیر بود
-
كتاب اوستا (كتاب آسمانی) و كشتی
اوستا، کتاب مقدس زرتشتیان، در راس سفره گواه قرار میگرفت و به عنوان نمادی از تعهد زوجین به دین و مذهب بود. کشتی نیز نمادی از پیمان و عهد و وفاداری بود که بین زن و شوهر بسته میشد.
-
قند سبز
قند سبز در سفره گواه نمادی از شیرینی و خوشبختی زندگی مشترک بود. ایرانیان باستان معتقد بودند که خوردن قند سبز در روز عقد، کام زندگی زوجین را شیرین خواهد کرد.
-
چادرشب یا شال سبز
چادرشب یا شال سبز به عنوان نمادی از عفاف و پاکدامنی عروس بر روی سفره گواه قرار میگرفت. این چادر یا شال بعد از مراسم عقد به عروس داده میشد و او موظف بود در شب زفاف آن را بر سر کند.
-
تخم مرغ
تخم مرغ در سفره گواه نمادی از باروری و زایش بود. ایرانیان باستان معتقد بودند که تخم مرغ در سفره گواه، سبب باروری عروس و به دنیا آمدن فرزندانی سالم و صالح برای او خواهد شد.
-
انار شیرین
انار شیرین در سفره گواه نمادی از شادی و شادکامی بود. ایرانیان باستان معتقد بودند که خوردن انار شیرین در روز عقد، زندگی زوجین را سرشار از شادی و شادکامی خواهد کرد.علاوه بر این موارد، اشیاء و وسایل دیگری نیز مانند آینه، شمعدان، سکه، نان و پنیر و سبزی در سفره گواه قرار میگرفت که هر کدام معنای خاص خود را داشتند.
سفره گواه در ایران باستان از جایگاه ویژهای برخوردار بود و به عنوان یکی از مهمترین ارکان مراسم ازدواج به شمار میرفت. این سفره نمادی از اعتقادات و باورهای مردم ایران باستان بود و امیدها و آرزوهای آنها را برای زندگی مشترک زوجین به تصویر میکشید.
-
برگ آویشن مخلوط با برنج و سنجد و نقل
برگ آویشن در سفره گواه نمادی از سلامتی و تندرستی بود. ایرانیان باستان معتقد بودند که آویشن خاصیت ضدعفونیکننده و therapeutic دارد و قرار دادن آن در سفره گواه، سبب سلامتی و طول عمر زوجین خواهد شد. برنج و سنجد و نقل نیز در سفره گواه نمادی از برکت و فراوانی بودند. ایرانیان باستان معتقد بودند که قرار دادن این اقلام در سفره گواه، سبب روزی و برکت برای زندگی زوجین خواهد شد.
-
نخ و سوزن
نخ و سوزن در سفره گواه نمادی از صبر و ظرافت بود. ایرانیان باستان معتقد بودند که زن باید در زندگی مشترک صبور و ظریف باشد و بتواند مشکلات را با درایت و تدبیر حل کند.
-
قیچی
قیچی در سفره گواه نمادی از بریدن و جدا کردن تاریکی و بدبختی بود. ایرانیان باستان معتقد بودند که قیچی در سفره گواه، سبب دفع شر و بدبختی از زندگی زوجین خواهد شد.
علاوه بر این موارد، اشیاء و وسایل دیگری نیز مانند:
آینه و شمعدان: نمادی از روشنایی و نور
سکه: نمادی از ثروت و دارایی
نان و پنیر و سبزی: نمادی از برکت و روزی
گلاب و اسفند: نمادی از عطر و بوی خوش
نیز در سفره گواه قرار میگرفت که هر کدام معنای خاص خود را داشتند.
سفره گواه در ایران باستان از جایگاه ویژهای برخوردار بود و به عنوان یکی از مهمترین ارکان مراسم ازدواج به شمار میرفت. این سفره نمادی از اعتقادات و باورهای مردم ایران باستان بود و امیدها و آرزوهای آنها را برای زندگی مشترک زوجین به تصویر میکشید.
![نکات مهم در مورد سفره گواه](https://tashrifatgolgasht.com/wp-content/uploads/2024/06/%D8%AA%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81%D8%A7%D8%AA-%D8%B9%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-2024-06-06T080859.293.jpg)
نکات مهم در مورد سفره گواه
سفره گواه معمولا توسط زنان خانواده عروس و داماد چیده میشد. در برخی از مناطق ایران باستان، سفره گواه را به جای خانه عروس، در آتشکدهها پهن میکردند. بعد از مراسم عقد، سفره گواه جمعآوری میشد و اشیاء و وسایل آن به عنوان تبرک بین میهمانان تقسیم میشد.
سفره گواه در طول زمان تغییراتی کرده و برخی از اشیاء و وسایل آن جابجا شده یا حذف شده است. با این وجود، این سفره هنوز هم در میان برخی از اقوام ایرانی رواج دارد و به عنوان یکی از رسومات کهن ازدواج در ایران به شمار میرود.
![مراسم ازدواج در ایران باستان](https://tashrifatgolgasht.com/wp-content/uploads/2024/06/%D8%AA%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81%D8%A7%D8%AA-%D8%B9%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-2024-06-06T080930.090.jpg)
مراسم ازدواج در ایران باستان
مراسم ازدواج در ایران باستان شامل مراحل مختلفی بود که در هر کدام از این مراحل، آداب و رسوم خاصی اجرا میشد.
مراحل اصلی مراسم ازدواج به شرح زیر بود.
خواستگاری
در اولین مرحله، خانواده داماد به خواستگاری عروس میرفتند. در این مرحله، هدایایی به خانواده عروس داده میشد و در مورد شرایط ازدواج صحبت میشد.
نامزدی
پس از توافق دو خانواده، مراسم نامزدی برگزار میشد. در این مراسم، انگشتر یا گردنبندی به عنوان نشان نامزدی به عروس داده میشد و تاریخ عقد و عروسی تعیین میشد.
عقد
مهمترین مرحله مراسم ازدواج، عقد بود. در این مراسم، صیغه عقد توسط موبد یا روحانی خوانده میشد و زن و شوهر به یکدیگر تعهد میدادند.
عروسی
پس از عقد، مراسم عروسی برگزار میشد. در این مراسم، جشن و شادمانی برپا میشد و عروس و داماد به خانه مشترک خود میرفتند.
![آداب و رسوم ازدواج در ایران باستان](https://tashrifatgolgasht.com/wp-content/uploads/2024/06/%D8%AA%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81%D8%A7%D8%AA-%D8%B9%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-2024-06-06T080813.088.jpg)
آداب و رسوم ازدواج در ایران باستان
در کنار مراحل اصلی مراسم ازدواج، آداب و رسوم دیگری نیز در ایران باستان وجود داشت که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد.
حمام رفتن
قبل از مراسم عقد، عروس و داماد به طور جداگانه به حمام میرفتند و غسل میکردند.
پوشیدن لباس سفید
عروس و داماد در روز عقد و عروسی لباس سفید میپوشیدند. رنگ سفید نمادی از پاکی و صداقت بود.
هدیه دادن
خانوادهها به یکدیگر هدایایی میدادند. این هدایا میتوانست شامل پول، جواهرات، لباس و یا اشیاء قیمتی دیگر باشد.
رقص و شادمانی
در مراسم عروسی، رقص و شادمانی برگزار میشد و میهمانان به شادی و پایکوبی میپرداختند.
ازدواج در ایران باستان از اهمیت زیادی برخوردار بود و به عنوان یکی از مهمترین رویدادهای زندگی افراد به شمار میرفت. مراسم ازدواج با آداب و رسوم خاصی همراه بود و نمادی از تعهد و وفاداری بین زن و شوهر بود.
![نکات مهم در مورد ازدواج در ایران باستان](https://tashrifatgolgasht.com/wp-content/uploads/2024/06/%D8%AA%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D9%81%D8%A7%D8%AA-%D8%B9%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C-2024-06-06T081204.097.jpg)
نکات مهم در مورد ازدواج در ایران باستان
ازدواج در سنین پایین، به خصوص برای دختران، رواج داشت. تعدد زوجات مجاز بود، اما به ندرت اتفاق میافتاد. طلاق در شرایطی خاص امکانپذیر بود، اما به ندرت به آن متوسل میشدند. وفاداری به همسر از جمله مهمترین ارزشهای اخلاقی در ایران باستان بود.
ازدواج در ایران باستان در طول زمان تغییراتی کرده و برخی از آداب و رسوم آن از بین رفته است. با این وجود، برخی از این رسومات تا به امروز نیز در میان مردم ایران باقی مانده است.
نکات مهم در مورد سفره گواه
سفره گواه معمولا توسط زنان خانواده عروس و داماد چیده میشد. در برخی از مناطق ایران باستان، سفره گواه را به جای خانه عروس، در آتشکدهها پهن میکردند. بعد از مراسم عقد، سفره گواه جمعآوری میشد و اشیاء و وسایل آن به عنوان تبرک بین میهمانان تقسیم میشد.
سفره گواه در طول زمان تغییراتی کرده و برخی از اشیاء و وسایل آن جابجا شده یا حذف شده است. با این وجود، این سفره هنوز هم در میان برخی از اقوام ایرانی رواج دارد و به عنوان یکی از رسومات کهن ازدواج در ایران به شمار میرود.
نوشته 5 نوع مراسمات عروسی در ایران باستان+ نکات جالب! اولین بار در تشریفات گلگشت. پدیدار شد.
source https://tashrifatgolgasht.com/%d8%b9%d8%b1%d9%88%d8%b3%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a8%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d9%86/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر